Το συμβούλιο είχε επιτυχία. Αποφασίσαμε
πως οι μέρες θα πρέπει να είναι ανώνυμες
το εορτολόγιο υπόθεση αυστηρά προσωπική
οι ώρες να μετρούν από κτίσεως Ρώμης
ή από ελεύσεως ενός θεού.
Έτσι αδειάσαμε τα συρτάρια μας
απ’ την επανάληψη αιτημάτων και διαψεύσεων
και σταματήσαμε τις ρομαντικές αιμορραγίες της μνήμης
με μια εισβολή συγκλονιστικών συστημάτων
που προστάτευαν τους αγίους απ’ τα σκουλήκια τους
και τους ήρωες απ’ την αλήθεια.

Κι εξακολουθήσαμε να χαράζουμε στο κελί μας
μηνύματα για τη ζωή
που δε θα διαβάσουν
παρά οι μελλοθάνατοι που θα πάρουν τη θέση μας.