Σε σένα που απ’ τα βάθη του απόλυτου με πήρες
και μου έδωσες ζωή.
Σε σένα που γλυκά τραγούδησες να με κοιμήσεις.
Σε σένα που πραότητα μου δίδαξες κι αγάπη.
Σε σένα που τον ήλιο της αλήθειας μου έδειξες
και μ’ έμαθες το άρμα της συνείδησής μου άυλο να το κρατώ
και φως απ’ τ’ άστρα στην ψυχή να έχω,
σε σένα που μου χάρισες τον ίδιο το Χριστό
και την ελπίδα κέντησες στα όνειρά μου,
σε σένα που μου είπες πως η αγάπη ευτυχία φέρνει μόνο,
σε σένα μάνα μου, αυτές τις σκέψεις τις αυθόρμητες αφιερώνω.