Γλύκανε ο ήλιος
κι έπεσε να κοιμηθεί
στο προσκεφάλι της νυχτιάς.

Έπεσαν οι σκιές
κι αντάμωσαν
της γης σημάδια.

Του καταχείμωνου
οι ηλιαχτίδες λιγοστές
μα στο λυκόφως της καρδιάς
τα φτερουγίσματα,
τρελά λυχνάρια.

Κι εγώ
θαυμάζω
το βασίλεμα
μιας μέρας...