Άλλος Ρωμιό σε έλεγε..........
κι άλλος ραγιά μα.... κλέφτη.......
μα συ το επιβεβαίωνες............
Να μην τον βγάλεις ψεύτη...............
Σ’ είπανε αφιλότιμο...
φτωχό και σαλταδόρο......
φτωχομπινέ, αργόμισθο......
μοναχοφάη... σκόρο....
Από τα γένια του σπανού...
από τη μύγα ξύγκι...
να βγάζεις για την πάρτη σου.....
ρουσφέτι.... δεκανίκι...
Με μπαμπεσιά, με πονηριά.....
παράκαμψη των όλων...
να πετυχαίνεις την πουσιά...
κατά ονειροπόλων...
Κι ακόμα αναξιοπρεπή.....
σύμμαχο των διαβόλων.....
για να πετύχεις στην ζωή....
πατώντας... Το ουδέν ή τ’ όλον...
Να ξεσηκώνεις άλλους ή
με ξένο να κλάνεις κώλο...
για να κερδίσεις ό,τι δει......
οικογενειακά ή σόλο....
Αυτά... να εξουσιάζεσαι...
Απ’ άλλους όμοιούς σου....
Π’ είναι κομμάτια απ’ το λαό.....
Αίμα απ’ το ενδόψυχό σου...
Και να γυρίζεις δηλαδή...
Παράδεισους μα κι Άδη...
Να λες το ψάρι απ’ την κορφή...
βρωμά... μα στο σκοτάδι...
Που κόπτεται μα κρύβεται.....
στου δάκτυλου την κόχη.....
πίσω.... Μα πίσω παίρνεται....
Κι η Κατοχή και τ’ Όχι...