Ντύνομαι τα καλά μου
τα αθέατα φτερά της σκέψης
με πάνε
στο δικό σου κυανό βουνό.
Βιάζομαι.
Έχω προορισμό την επιστροφή
στο ιερό αρχαίο.
Στην άχρονη θάλασσα
ψάχνω τα γράμματα
να χτίσω λέξη λέξη
τα σκαλιά που ανεβαίνουν.
Μάθε με εσύ, φως
που στο άσπρο του σύννεφου
ζωγραφίζεις
όλα τα χρώματα της αύρας,
να σωπαίνω.
Άφησε μια ακτίνα του ήλιου
πάνω μου
να με κεντάει η φωτιά σου.
Οδήγησέ με
στον αχειροποίητο τόπο
Καταξιωμένη μου θάλασσα
πώς να σ’ απαξιώσει το γλυφό νερό.
Ανερμήνευτη θάλασσα
αναλλοίωτη ξοδέψου πάνω μου
σπατάλησέ με στην Αγάπη.
Μην με λησμονείς.
Ντύνομαι τα γιορτινά.
Τα ανεκπλήρωτά μου όλα
με πάνε
στο δικό σου κυανό βουνό.