Ο πολιτισμός να μη βουλιάξει

και να μη χαθεί η μεγάλη μάχη,

το σκυλί σωπάστε, το πουλάρι

δέστε το μακριά απ’ τη ράχη.

Είναι ο καίσαράς μας στη σκηνή του

κι είναι οι χάρτες ανοιχτοί και πάλι.

Στο κενό τα μάτια του καρφώνει,

η παλάμη κάτω απ’ το κεφάλι.

Σαν μακροπόδα μύγα στο ποτάμι

Κινείται το μυαλό του στη σιωπή.



Οι μεγάλοι πύργοι να καούνε

κι η όψη σου στην μνήμη να γραφτεί,

όσο δύνεσαι πιο αβρά περπάτα

στο δωμάτιο μοναχή.

Πιο πολύ παιδί παρά γυναίκα,

βλέπει πως κανείς δεν την κοιτάζει.

‘Ένα βήμα που έχει αρπάξει

απ’ τον δρόμο δοκιμάζει.

Σαν μακροπόδα μύγα στο ποτάμι

Κινείται το μυαλό της στη σιωπή.



Για να βρουν στην ήβη τα κορίτσια

τον Αδάμ βαθιά στη σκέψη,

κλείστε του παρεκκλησιού την πόρτα,

κάποιος τα παιδιά ας μαζέψει.

Στις ψηλές επάνω σκαλωσιές

Πιο σιγά κι απ’ ό,τι οι ποντικοί,

ο Μιχαήλ Άγγελος,

το να χέρι στρέφει εδώ κι εκεί.

Σαν μακροπόδα μύγα στο ποτάμι

Κινείται το μυαλό του στη σιωπή