Τα ουράνια τα μεταξωτά τα χιλιοπλουμισμένα ,
που `ναι με μάλαμα από φως κι ασήμι δουλεμένα ,
τα γαλάζια τα διάφανα και τα βαθιά βαμμένα
με φως , νύχτα και μούχρωμα , δικά μου αν τα `χα ωστόσο ,
θα `θελα κάτω από τα δυο σου πόδια να τ’ απλώσω .
Μα είμαι φτωχός και δεν κατέχω τι άλλο απ’ τα όνειρά μου ,
για να διαβαίνεις τ’ άπλωσα , στα πόδια σου Κυρά μου .
Πάτα ελαφρά , γιατί πατάς απάνω στα όνειρά μου .