Σε σκιαγραφώ σπάταλα...
μα περιθάλπω την ουτοπία
Όχι ότι μισώ τη σκιά σου
στο πείσμα των παλμών μου
Στους καθρέφτες του κάθε ειρμού μου
άπειρα τα είδωλα της φαντασίας
Μόλις που προφθαίνω να αγγίξω
τον κρυψώνα σου στα απάτητα του νου
Και ξεφεύγεις με κραυγές της άρνησης.