Πήρα τηλέφωνο την Έλενα σήμερα δεν μπορούσα να ξέρω
μου είπε κάτι σφύριζε ανατριχιαστικά και τη διαπερνούσε
πως δε γίνεται τώρα σκάνε όλμοι παντού δεν ακούω
ξύλινα ξίφη την τρυπούσαν στην πλάτη και τα πλευρά
αν έτρεχε να κρυφτεί θα `πεφτε ίσως στις νάρκες
κάποιος δίπλα της έκλαιγε πρέπει να τον είχαν τρυπήσει
και κείνον με το σφύριγμα τα σπαθιά και το κλάμα που
τρυπούσαν τα κόκαλα ίσα που άκουσα στο τέλος ανάμεσα
σε θορύβους σαν αιμοπτύσεις ότι Αλέξη δε λειτουργεί
σήμερα το νηπιαγωγείο.