Οξύ πράσινο - φόρεμα σε αγκάθια
μυρίζεις από αγρύπνια πολλά δάση
μη μου πεις: Δεν ξέρω αυτό το πέρασμα,
έχει καεί.
Το αίμα κάηκε. Τεντώνεις φαγωμένα χέρια
στις άλλες ηλικίες.
Ο χρόνος προσπέρασε μην ξεχάσεις
Εκείνο που είχες
το πικρό ξύλο.
Τα φύλλα θα βγουν, η βλάστηση
απ’ όλα τα παράθυρα.