Έβαλα τη μουσική, αντίκρυ στο πέλαγος,
να χορεύει σαλεύοντας τα πολύχρωμα
πέπλα της
και ξανοίχτηκα να μετρώ του ορίζοντα
τις οργιές τις γαλάζιες.
Φλογισμένο ο νους μου
συλλαβίζοντας τέχνες- περίτεχνες-
μεθυσμένες εικόνες-
τους ανέμους ρωτούσε
τους ανέμους που σπέρνουνε
μυροβόλες γητειές:
Που οδηγεί αυτή η τρέλα
τούτη η ατίθαση έκσταση;