Νύχτα καλοκαιριού.
Στο σπίτι της Μαρίας.
Η γνωριμία μας ζωγραφίστηκε
με το κόκκινο χρώμα
που είχαν οι ρίγες του φουστανιού μου.
Το θυμάσαι, άραγε, εκείνο
το γκρίζο, φαρδύ φόρεμα
με τις κόκκινες και μπλε ρίγες;
Η φωταψία φώναζε,
κραύγαζε,
υποσχόταν...
Κι εγώ ονειρευόμουν
αυτό που εσύ σκεφτόσουν:
"Θα ζήσουμε όμορφα.."..
Νύχτα καλοκαιριού.
Πίσω από τον Υμηττό
ανέτελλε
ένα κατακόκκινο φεγγάρι.
Θυμάσαι;