Περνάνε οι στιγμές, οι μέρες, οι βδομάδες,
οι μήνες, οι χρόνοι.
Και συ ψάχνεις ένα ολόγιομο φεγγάρι.
Κι άλλοτε το βρίσκεις, τρυφερό, λαμπερό, ευτυχισμένο.
Άλλοτε μισοφέγγαρο,
χαμένο μέσα στα σύννεφα,
κρυμμένο κάπου στον ουρανό.
Όπως ψάχνεις την αγάπη.
Που τη συναντάς άλλοτε ολόγιομη,
άλλοτε ένα μικρό κίτρινο μισοφέγγαρο,
άλλοτε ανύπαρκτη,
κρυμμένη στα σκοτάδια.
Η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία.
Ή όλα αυτά μαζί. Ολόγιομα,
αστραφτερά, ευτυχισμένα.
Το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού.
Η τρυφεράδα του πατέρα.
Το χάδι και η φροντίδα της μάνας.
Το πάθος και ο μεγάλος έρωτας ενός
ονειρικού αγνού ψαρά.