Ρώτάω εσένα, γέρο τσιγγάνε,
τόσα στον κόσμου που 'χεις δει,
πώς τόσα ψέμματα χωράνε
σε έναν άντρα, μια ψυχή.

Ρώτάω εσένα, γέρο τσιγγάνε,
που σαν κι εσένα νιώθω εγώ,
ζητάω αγάπη και με πονάνε
αυτά τα μάτια π' αγαπώ.

Παίξε, γέρο μου τσιγγάνε,
το τραγούδι της βροχής
για να χορέψει η συννεφιά μου,
είναι για δάκρια νωρίς,
παίξε, γέρο μου τσιγγάνε,
και μη νιώθεις ενοχή
κι αν δακρύζω, δεν θα ξέρεις
αν είναι δάκρυ ή βροχή.

Ρώτάω εσένα, γέρο τσιγγάνε,
που 'χεις αδέρφια όπου κι αν πας,
πες μου, πώς είναι να σ' αγαπάνε
όλοι αυτοί που αγαπάς.

Πόσο ζηλεύω, γέρο τσιγγάνε,
γιατί έχεις κάποιον να σου πει
πως τα κουρέλια θα σου πάνε,
κρύβουν κι αυτά, βλέπεις, ζωή.

Παίξε, γέρο μου τσιγγάνε,
το τραγούδι της βροχής
για να χορέψει η συννεφιά μου,
είναι για δάκρια νωρίς,
παίξε, γέρο μου τσιγγάνε,
και μη νιώθεις ενοχή
κι αν δακρύζω, δεν θα ξέρεις
αν είναι δάκρυ ή βροχή. ( χ4 )