Αυγουστιάτικο φεγγάρι
κι άστρο θα ντυθώ
και θα γείρω σε κλωνάρι
ν’ αποκοιμηθώ.

Και θε να `ρχεσαι απ’ τον κάμπο
με μι’ ανασαιμιά
και θα βλέπεις ότι λάμπω
σαν τη γιασεμιά.

Κι ύστερα θα σκαρφαλώνεις
στο κλωνάρι μου
κι όταν με γλυκοζυγώνεις
ποιος τη χάρη μου.

Και το χάραγμα σαν φτάνει
σαν λυτό πουλί
θα πετιέμαι μάνι μάνι
κάτω στην αυλή.

Θα σου φέρνω φρέσκο γάλα,
κρίθινο ψωμί
μαύρα μάτια μου μεγάλα,
λυγερό κορμί.