Αλανάκι με φωνάζουν,
αλανάκι με καλούν,
γιατί όλοι τον σεβντά τους
μετά μένα τον περνούν.

Κάθε βράδυ εγώ γλεντάω, ΄
με σαντούρια και βιολιά
και ξεχνώ τα ντέρτια,
αχ, μέσ’ στον ψεύτικο ντουνιά.

Είμαι κείνο το αλανάκι,
το γνωστό, το ξακουστό,
κάθε βράδυ μέσ’ στις μπύρες
που γλεντάω και μεθώ.

Έτσι πάντα μου αρέσει
η τσαχπίνικια ζωή,
γιατί αγαπώ έναν μάγκα,
ντερμπεντέρη και νταή.

Μου αρέσουνε οι μάγκες
γιατί μάγκα αγαπώ
θέλω σεβνταλήδες να `χω
στην παρέα που μεθώ.