Παίρνω σβάρνα τα στενά
μόνος με τη μηχανή
μα δε βρίσκω πουθενά
κάτι να με συγκινεί

Θά ‘θελα να ‘χα φτερά
σαν του Δαίδαλου γερά
να πετάξω σαν πουλί
στη ζωή μου την τρελή

Τις αλυσίδες μου τώρα θα σπάσω
τα όνειρά μου προτού να ξεχάσω
δεν έχω τίποτα για να το χάσω
τις αλυσίδες μου τώρα θα σπάσω
θα σπάσω ....

Προκειμένου ν’αφεθώ
στην αυτοκαταστροφή
λέω ν’απογειωθώ
στην επόμενη στροφή

Έτσι που στριφογυρνάς
την ουρίτσα σου θα φας
τίποτ’άλλο, γεια χαρά
γέρο κόσμε κοιλαρά ...

Τις αλυσίδες μου τώρα θα σπάσω
τα όνειρά μου προτού να ξεχάσω
δεν έχω τίποτα για να το χάσω
τις αλυσίδες μου τώρα θα σπάσω
θα σπάσω ...