ιθύρισα «είμαι ακόμα πολύ νέος,»

Κι ύστερα «είμαι μεγάλος αρκετά»·

Γι' αυτό έριξα μια δεκάρα

Να μάθω αν ίσως θ' αγαπήσω.

«Πήγαινε και αγάπα, πήγαινε και αγάπα, νεαρέ,

Αν η κοπέλα είναι νέα και ωραία.»

Αχ, δεκάρα, καφετιά δεκάρα, καφετιά δεκάρα,

Είμαι πιασμένος στους βρόχους των μαλλιών της.

Ω η αγάπη είναι το στρεβλό πράγμα,

Δεν ειν' κανένας φρόνιμος αρκετά

Να βρει όλα όσα είναι μέσα της,

Γιατί εκείνος θα σκεφτόταν την αγάπη

Μέχρι τ' αστέρια να έχουν φύγει μακριά

Και το φεγγάρι να έχουν οι σκιές καταβροχθίσει.

Αχ, δεκάρα, καφετιά δεκάρα, καφετιά δεκάρα,

Κανένας δε μπορεί πολύ νωρίς να την αρχίσει.