Μου λες να εξαφανιστώ
μ’ ένα σου λόγο να χαθώ
δεν το βλέπεις, δεν το θέλεις.

Μέσα στα μάτια μου κοιτάς
τον εαυτό σου αντανακλάς
και φοβάσαι, ναι φοβάσαι.

Μήπως και κλειδωθείς στα δάκρυα σου χαθείς
γι αυτό και κοροϊδεύεις τη Χριστίνα.
Πρέπει όμως να δεχτείς πως δε σταμάτησες
να ‘σαι για πάντα η δική μου η Χριστίνα.
Δική μου Χριστίνα

Έπαψες να μου μιλάς,
σταμάτησες να με ζητάς
νιώθω μόνος, ξεχασμένος.

Θα ήθελα για μια φορά
να σε αγγίξω αληθινά
αλλά φοβάμαι, ναι φοβάμαι.

Μήπως μου αρνηθείς και στη στιγμή χαθείς
να ‘ξερες πως σε θέλω, βρε Χριστίνα.
Γιατί σταμάτησες να ‘σαι γλυκιά, ζεστή
να ‘σαι για πάντα η δική μου η Χριστίνα.

Γιατί σταμάτησες να ‘σαι γλυκιά, ζεστή
να ‘σαι για πάντα η δική μου η Χριστίνα.
Πρέπει όμως να δεχτείς πως δε σταμάτησες
να ‘σαι για πάντα η δική μου η Χριστίνα.

Δική μου Χριστίνα.