Σου `χω κρατήσει ένα κλειδί

στο σπίτι φυλαγμένο

τόσες γυναίκες φίλησα

εκείνο σκονισμένο.



Σ’ ένα μπαούλο κρύβεται

με χρόνων αναμνήσεις

ανάμεσα σε θάλασσες

κι αύπνωτες αισθήσεις.



Μια νύχτα που λησμόνησα

τη ζάλη να φιμώσω

ξεκλείδωσε κρυφά κρυφά

και πώς να τ’ αμπαρώσω;



«Για δε με δίνεις στη Φανή

ή τη ξανθιά τη Μαίρη;

Λαχτάρησα μια κοπελιά

να με κρατά στο χέρι»



Συγχώρα με ψυχούλα μου

τους οργασμούς να σβήσεις.

Σε άλλης χέρια αδειανά

δραπέτης δε θα ζήσεις.



Σου `χω κρατήσει ένα κλειδί

κι ακόμα σε προσμένω

τόσες γυναίκες φίλησα

μα το νερό θλιμμένο.