Ανήμερα της Κυριακής που λιώνουνε τα

χιόνια

κάτω απ’ το φως του Παρισιού

που ίσως δω μια μέρα

σταμάτησε ο δείκτης μας στο ένα τέταρτο του

αιώνα.

Ένα βιβλίο –ονείρων- κράτησες ενθύμιο

γιορτής

κι εγώ μολύβι και χαρτί.

Τι να διασώσω απ’ το Όμορφο;

Δε ζούνε σ’ ένα ποίημα οι ανταύγειες της

Ζωής.