Τον ουρανό που έζησε ο Μποντλαίρ

-ο μαύρος στοχαστής-

κι άλλοι τόσοι ποιητές στη φέξη των αιώνων

απόψε ονειρεύτηκα πως πλέκω μες τα χέρια

πως βάφω το γαλάζιο του και πως ξυπνώ εκείνα

τα αιώνια σύννεφα που τόσο συγκινούσαν

και ακόμα πως –τρομάρα μου- κατάλαβα

το μυστικό που σου γεννά η τρέλα.



Χα! Πόσα φεγγάρια μακριά κοιμάται το Παρίσι.

Και πόσα στίγματα θολά η τρέλα μας γεννά.