Εγώ κι αν πάω κόλαση
καθόλου δε με νοιάζει,
αρκεί στο πλάι σου να ζω
αφού η καρδιά προστάζει.

Η παντρεμένος και τρελά
η τάχα έτσι πρέπει,
όταν ο έρωτας χτυπά
όλα τα ανατρέπει.

Και αχ και βαχ, και αμάν αμάν,
ας πέφτουν πάνω μου φωτιές,
αφού πεθαίνω τώρα πια
απ’ της γλυκιές σου της ματιές,
απ’ της γλυκιές σου της ματιές.

Εγώ κι αν πάω κόλαση
δεκάρα πια δε δίνω,
αφού κοντά σου μόνο ζω
τα άλλα πια τα σβήνω.

Δε με τρομάζει τίποτα
ζητάω μόνο αγάπη,
η κόλαση μου είναι `δω
δε ζω σε αυταπάτη.

Και αχ και βαχ, και αμάν αμάν,
ας πέφτουν πάνω μου φωτιές,
αφού πεθαίνω τώρα πια
απ’ της γλυκιές σου της ματιές,
απ’ της γλυκιές σου της ματιές.

Και αχ και βαχ, και αμάν αμάν,
ας πέφτουν πάνω μου φωτιές,
αφού πεθαίνω τώρα πια
απ’ της γλυκιές σου της ματιές,
απ’ της γλυκιές σου της ματιές.