Μη στέλνεις γράμμα και γραφή,
μη στέλνεις ταχυδρόμους
και μέσα στα μεσάνυχτα
με βγάζουνε στους δρόμους.

Μη γράφεις άλλα ψέματα,
μην κοροϊδεύεις άλλο,
μου είναι βαρύ, αβάσταχτο
και βάσανο μεγάλο.

Τι δυστυχία, με λένε Ευτυχία
και τη ζωή μου τη χαλώ
σε έναν κόσμο ψεύτικο
και μέσα σ’ ιστορίες για άγρια θηρία.

Μη στέλνεις άνθη και φοντάν
και χρυσαφείς καδένες,
σταμάτα πια τα κόλπα σου
κι οι πονηριές κομμένες.

Τα όνειρα σε σελοφάν
τα τύλιξες, αλήτη.
Με πρόδωσες, με πούλησες
και μου `κλεισες το σπίτι.