Παράξενο το Φως! στο Παρελθόν κάποιες στιγμές
( Πόλη Παλιά ) με ταξιδεύει• εκεί
διάφανοι στίχοι αρέσκονται μες στο Λιστόν να κάθονται
πίνοντας τσιτσιμπύρα.
Ξέγνοιαστη Ναυς Απήδαλος στην Πόλη σεργιανίζω
ενώ φωτοβολές _ βοή των μαγαζιών φλερτάρισμα
φωνές επισκεπτών λουλούδιασμα ψημένα καλαμπόκια
πλανόδιων τεχνοκακουργήματα ( τρελά βιασύνης άνθη )
strass τατουάζ μου γίνονται• πια λάμπω φάρος κινητός.

Ήλιος σε Δύση του αραχτός ( πορφύρα νυσταγμένη )
γλιστρά στα χέρια μου γλυκό για φάγωμα κεράσι,
μα γίνομ’ ακατάδεκτη• πεινώντας για παιγνίδια
ψηλά τον ρίχνω ξέγνοιαστες δυο ξεγελώ καμπάνες.
“_Τό Τρίποντο!’ τρεις Εκκλησιές θαυμάζουνε ( συγχρονισμός
του Αγιού της Παναγιάς και του Προδρόμου. )

Θαύμα σε κάθε δρόμου μας το βλέφαρο αντικρίζω
της Νύχτας το στραφτάλισμα ( των ξωτικών της χάρισμα )
με ονειροφαντασιές ( ή οράματα; ) ν’ ανθούν μες στην ψυχή μου
καθώς τον Θεοτόκη ψάχνοντας ( συγχρόνως τον Μαβίλη )
σε Παρελθοντικό Λιστόν άλμα εκτινάζομαι φωτός.

_'Φωτογραφίζω,
τις στιγμές να κρατήσω.
Μα σκιές, ξεφεύγουν.'