Άνοιξα το παράθυρο στη νύχτα
Οι λέξεις ούρλιαζαν και η ηχώ
έφτανε στ’ αυτιά μου διαπεραστική
Φράσεις ακατανόητες αμφίσημες
τρύπωναν στις σκέψεις μου
με έσχιζαν με τρόπο βασανιστικό
Λέξεις μου φωτιά
τρέχω ξοπίσω σας άσαρκη σκιά άπνοη
ικετεύοντάς σας
να με εναποθέσετε ανάμεσα σε ήχους και απόηχους
να με παρασύρετε σε αλλόκοτους χορούς
με Βάκχες και Κορύβαντες
μέσα από τα δάκρυά σας να με κάνετε ένα με τη γη μου.

Συλλαβίζω λέξεις ψάχνοντας αρχαίες προφητείες
Εκλιπαρώ να ξεκλειδώσουν μυστικές φωνές
να μου αποκαλύψουν έναν κόσμο μαγικό
τον ουρανό με σχήματα αλλόκοτα
τη γη με οσμές φθινοπωρινής ανάσας
έναν κόσμο άδολο που δε ζητάει ανταλλάγματα.

Τον κυνηγώ μα φεύγει όλο φεύγει
Και οι λέξεις είναι ανήμπορες να τον κρατήσουν πια…