Η ζωή μου ξημερώνει, σουρουπώνει και νυχτώνει
και σημαία της σηκώνει τ' άσπρο σου πουκάμισο.
Παραδίνομαι σε σένα με τα χέρια σηκωμένα
και τα μάτια μου κλεισμένα, άστρο μου στην άβυσσο.

Η ζωή μου μέσα κι έξω
θέλει όλα να τα παίξω
και στο θαύμα να πιστέψω.
Άσπρο μου πουκάμισο
φέγγε μου να μη χαθώ.

Η ζωή μου μπρος και πίσω, που τη χάνω που τη βρίσκω
στης αγάπης μας τον ίσκιο, άσπρο μου πουκάμισο.
Βρίσκει βότσαλα στα δάση και στης θάλασσας τα βάθη
βρίσκει ζάχαρη στ' αλάτι, άστρο μου στην άβυσσο.

Η ζωή μου μέσα κι έξω
θέλει όλα να τα παίξω
και στο θαύμα να πιστέψω.
Άσπρο μου πουκάμισο
φέγγε μου να μη χαθώ.