Τους είπα δεν τη ξέρω την κυρία
γελάσανε μαζί μου ειρωνικά
κι όπως της έδινα το χέρι τυπικά
τα μάτια της γεμάτα απορία
μου φώναζαν την ξέρεις την κυρία.

Υποκρίθηκα, υποκρίθηκα
σαν τον Πέτρο
ότι πίστεψα τ’ αρνήθηκα.

Λυπάμαι. δεν θυμάμαι που την είδα
μπορεί σε κάποιο σπίτι φιλικό
κι όπως της έλεγα ένα αντίο βιαστικό
η ίδια η φωνή μου μια παγίδα
με πρόδωσε πως κάποτε την είδα.

Υποκρίθηκα, υποκρίθηκα
σαν τον Πέτρο
ότι πίστεψα τ’ αρνήθηκα.