Μοιάζουν τα μάτια σου σαν άστρα
σαν δυο αστέρια μαγικά
και της καρδιάς τρυπούν τα κάστρα
αυτά τα μάτια τα γλυκά.

Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
μαρτύριο γλυκό μου κι αγωνία.
Χειμώνας μου και άνοιξη χρυσή
της τύχης μου μεγάλη ειρωνεία.

Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
ο ήλιος ο κρυφός μου και το φως μου.
Στις μπόρες μου είσαι ελπίδα μου χρυσή
ο δρόμος της χαράς μου κι ο γκρεμός μου.

Βγαίνεις τα βράδια σαν φεγγάρι
και μου φωτίζεις την ψυχή.
Φέγγεις και σβήνω σαν λυχνάρι
τρέχει το δάκρυ μου βροχή.

Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
μαρτύριο γλυκό μου κι αγωνία.
Χειμώνας μου και άνοιξη χρυσή
της τύχης μου μεγάλη ειρωνεία.

Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
ο ήλιος ο κρυφός μου και το φως μου.
Στις μπόρες μου είσαι ελπίδα μου χρυσή
ο δρόμος της χαράς μου κι ο γκρεμός μου.