Σύρμα μπρος και σύρμα πίσω
μια θητεία η ζωή.

Όλα μοιάζουν αγγαρεία
κι αυστηρή διαταγή
όλα μοιάζουν τιμωρία
στη ζωή μας τη μικρή.

Κληρωτοί στην κοινωνία
του καημού και της ψευτιάς.

Με μοναχικά τραγούδια
φούντωσε όλος ο ντουνιάς,
με προσωπικό καψόνι
της καρδιάς μας ο σεβντάς.

Το χαρτί θα ‘ρθει σε όλους
με του χάρου την υπογραφή.

Για να πάνε σ’ άλλο τάγμα
μ’ άλλονε διοικητή
και μετάθεση να πάρουν
δίχως πια επιστροφή.