Ένα πικρό παράπονο,
που έχω στην καρδιά μου,
ήρθα απόψε να στο πω,
μονάκριβη κυρά μου.

Πως έμπλεξα στα δίχτυα σου
και τώρα υποφέρω,
εσύ γαλανομάτα μου,
τι μου 'κανες, δεν ξέρω.

Τα νάζια σου και οι ματιές,
μονάκριβη κυρά μου,
μαγέψανε πολλές καρδιές,
μα 'κλέψαν τη δικιά μου.

Κι ένα βραδάκι που πέρασες,
απ το Πασαλιμάνι,
ούτε ματιά δε μου 'ριξες,
μα δεν πειράζει πάλι.