Γελάς, μα στα κρυφά η ψυχή σου κλαίει
αχτίδες σκορπάς μα τα βράδια στο σπίτι μονάχη γυρνάς.
Κι όλο ρωτάς τι να 'ναι αυτό που φταίει
και όλα τριγύρω σου μοιάζουν ξενέρωτα, ίδια και φουλ βαρετά.

Μ' αν θες να μάθεις να πετάς
πρέπει να μάθεις να τολμάς.
Θέλει στομάχι, μα είναι μια μάχη
κι αν σου έχουνε μάθει να τα παρατάς.

Κλείσε τα μάτια και μπες στο χορό
κι αν είναι τα κύματα σωρό,
στη θάλασσα πήδα από μια σανίδα
και πριν μεγαλώσεις, μη ξεχνάς, είναι παγίδα.

Μεθάς και μόνη σου χορεύεις,
κλείνεις τα μάτια και δε τους κοιτάς.
Μα όλο ξεχνάς πως ότι κι αν γυρεύεις,
φτάνει να το ευχηθείς και δικό σου αυτό
θα γενεί μονομιάς.

Μ' αν θες να μάθεις να πετάς
πρέπει να μάθεις να τολμάς.
Θέλει στομάχι, μα είναι μια μάχη
κι αν σου έχουνε μάθει να τα παρατάς.

Κλείσε τα μάτια και μπες στο χορό
κι αν είναι τα κύματα σωρό,
στη θάλασσα πήδα από μια σανίδα
και πριν μεγαλώσεις, μη ξεχνάς, είναι παγίδα.