Μες στην ταβέρνα,
πάντα για σένα αλανιάρα μου,
πίνω κρασάκι και σπάω κεφάκι,
μπαρμπουνάρα μου.

Γιατί με καίει η ματιά σου,
καίει φλογερή
και η άσπλαχνη καρδιά σου
που με λιώνει σαν κερί.

Καημούς και ντέρτια πάντα μου δίνεις,
δεν αντέχω πια,
στην απονιά σου και στη ματιά σου,
αλανιάρα μου γλυκιά.

Έλα να γύρεις
στη θερμή μου την αγκαλιά,
για να πάψουνε οι πόνοι
πο' 'χω μέσα στην καρδιά.