Στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά τα μυρωμένα
τα θαλασσοδαρμένα, τ’ ανεμοπαιδεμένα,
τις ανοιξιάτικες βραδιές στις απλερές τις αμμουδιές
σκιές μαυροντυμένες κλαίνε χαρές χαμένες,
στη θάλασσα και τη στεριά πικρά ναυαγισμένες.

Στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά τα μυρωμένα
τα θαλασσοδαρμένα, τ’ ανεμοπαιδεμένα,
σεργιάνι κάνει μου η καρδιά μαυροντυμένη και βαριά
παρέα με νοτιάδες και με φτωχούς ψαράδες
και κλαίει απελπισμένα όνειρα πεθαμένα.

Στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά τα μυρωμένα
τα θαλασσοδαρμένα, τ’ ανεμοπαιδεμένα,
χείλη σφιχτά κλεισμένα πρόσωπα σκεπασμένα
με τα τσεμπέρια τα μαβιά κάνουν τις λύπες κακαβιά
πικρό κρασί τον πόνο και τα κερνάνε μόνο
σ’ όσους μετράνε τη ζωή με στεναγμό και πόνο.

Στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά τα μυρωμένα
κλαίει η καρδιά μου τις βραδιές στις απλερές τις αμμουδιές
όνειρα πεθαμένα.