Γίνε καρδιά μου απόψε πέτρα
κι όλα τα βάσανα σου μέτρα
πόσο πονώ δεν μπόρεσα να βρω
γιατί, γιατί, γιατί να σ’ αγαπώ.

Για να μετρήσεις τι σου κάνουν
κι οι αριθμοί κι αυτοί δεν φτάνουν
πόσους καημούς με δάκρυα μετρώ
γιατί, γιατί, γιατί να σ’ αγαπώ.

Το πικρότερο ποτήρι στάλα στάλα
στο δικό σου το χατίρι θα το πιω
λέξη πικρή αδύνατο να πω
γιατί, γιατί, γιατί να σ’ αγαπώ.

Είσαι καημός που δεν θα φύγει
και σαν αράχνη με τυλίγει
μέρες πονώ, τις νύχτες ξαγρυπνώ
γιατί, γιατί, γιατί να σ’ αγαπώ.

Θάλασσα, ήλιος και φεγγάρι
για μένα πια δεν έχουν χάρη
και δεν μπορώ τραγούδι πια να πω
γιατί, γιατί, γιατί να σ’ αγαπώ.

Το πικρότερο ποτήρι στάλα στάλα
στο δικό σου το χατίρι θα το πιω
λέξη πικρή αδύνατο να πω
γιατί, γιατί, γιατί να σ’ αγαπώ.