Σύννεφο με γέλασες
ντύθηκες καπνός
μήνυμα σε πέρασα κι είμαι μοναχός
περιστέρι πέταξες
απ’ την κιβωτό
και κλαδί σου έστειλα
για να δεις πως ζω...

Δε θα γίνεις χθες
θα σαι πάντα σήμερα
μέσα στο μυαλό
σκέψη δίχως σύνορα
κράτα με να ζήσουμε
τίποτα μη χάσουμε
όλα ήταν χίμαιρα
όσο σε περίμενα

Ναυαγώ στη σκέψη μου
σ’ έρημο νησί
βλέμμα όλο θάλασσα
μα δεν είσαι εκεί
σαν τον φάρο καίγομαι
όρκος μιας ζωής
μέσα στην ομίχλη σου
μήπως και με δεις