Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα
Σημεία ακαθόριστα με οδηγούν
Μα οι μέρες ξέρουν πιο καλά το δρόμο
Κυλάνε αργά όμως περνούν

Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα
Τραυμάτων αποστάγματα στη γλώσσα μου γλιστρούν
Το σώμα είναι η καλύτερη κρυψώνα
Φυλάει αυτά που του απαιτούν

Μα μέσα από το σώμα μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω
Δίχως να σωπαίνει ο σφυγμός
Μα μέσα από το σώμα μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω
Κι όλα λειτουργούν επαρκώς

Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα
Στα γόνατα τα πόδια μου δειλά πατώ
Να λέω πως δεν έπεσα ακόμα
Κι αν σέρνομαι δες προχωρώ

Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα
Με θέληση παρά τη θέλησή μου
Οι νύχτες μου μυρίζουνε το τέλος
Που μπλέκεται στα χνώτα μου

Kαι μέσα από τις νύχτες μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω
Δίχως να σωπαίνει ο σφυγμός
Και μέσα από τις νύχτες μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω
Κι όλα λειτουργούν επαρκώς