Δε γυρνά τα βράδια πριν να ξημερώσει
και δεν έχεις τόση υπομονή.
Έξω τα καράβια πέσανε κι εσύ
δεν πιστεύεις ότι κι αν σου πεί.

Αγάπησες αλήτη, πως να κρατήσεις σπίτι,
σου βγήκε από την μύτη.
Νόμιζες πως θ' αλλάξει, θα βαρεθεί, θ' αράξει,
τώρα Θεός φυλάξει.

Δε γυρνά τα βράδια κι όλο ξεσαλώνει
και κοιμάσαι μόνη, μόνιμα.
Σπάνε τα ποτήρια, σπάνε και τα πιάτα
και δε λέει να κάτσει φρόνιμα.

Αγάπησες αλήτη, πως να κρατήσεις σπίτι,
σου βγήκε από την μύτη.
Νόμιζες πως θ' αλλάξει, θα βαρεθεί, θ' αράξει,
τώρα Θεός φυλάξει.