Σ' ένα κόσμο τρελό, κάτι πια λογικό μου μοιάζει
Να ονειρεύομαι πάλι, μου δίνει αφορμή
Η δική σου αγκαλιά στ' ανοιχτά τ' ουρανού με βγάζει
Κάτι με συναρπάζει με κάνει ξανά παιδί...

Μου θυμίζεις κάτι καλοκαίρια
Κάτι αστέρια που λάμπουν παντοντινά
Αν μείνεις δίπλα μου ποτέ χειμώνες
Δεν θα έρθουν ξανά...

Σ' ένα γκρίζο κενό, πάνω που έλεγα τι θ' αλλάξει
Κάθε μέρα μαζί σου μοιάζει γιορτή
Η δική σου αγκαλιά στ' ανοιχτά τ' ουρανού με βγάζει
Κάτι με συναρπάζει με κάνει ξανά παιδί...