Δε μου λες, αχ, τι σου φταίγω,
Κατινάκι μου, να κλαίγω,
αφού, ξέρεις πως πονώ,
κούκλα μου, να σε χαρώ.

γιατί πια, δε με λυπάσαι,
ούτε τον Θεό φοβάσαι,
όλο λες πως μ' αγαπάς
και με άλλονε γλεντάς.

Όλη νύχτα ξενυχτάω,
στις ταβέρνες και μεθάω,
πίνω το κατοσταράκι,
να μου φύγει το μεράκι.

Όμορφό μου Κατινάκι,
αχ, λυπήσου με λιγάκι,
την καρδιά σου, έλα δωσ' μου,
να μου φύγει, ο καημός μου.