Τι σε έχει πιάσει και μου κάνεις σκηνές
κι όταν σε ρωτάω αν μ’ αγαπάς, τ’ αρνείσαι,
ποια νομίζεις πως είσαι.

Τι ‘ναι αυτά που λες δεν σε καταλαβαίνω
όλα αυτά τα κάνεις για να δικαιολογείσαι,
ποιος νομίζεις πως είσαι.

Είμαι η αγάπη, η αγάπη,
η αγάπη σου μην το ξεχνάς
που για μένα τις νύχτες
στο άδειο κρεβάτι σου ξαγρυπνάς.

Τι σε έχει πιάσει και ζητάς αφορμές
στο λέω δεν μ’ αρέσει έτσι όπως κινείσαι,
ποια νομίζεις πως είσαι.

Μην το παρατραβάς γιατί θα μπερδευτούμε
πες μου τι θέλεις κι άλλο μην προσποιείσαι,
ποιος νομίζεις πως είσαι.

Είμαι η αγάπη, η αγάπη,
η αγάπη σου μην το ξεχνάς
που για μένα τις νύχτες
στο άδειο κρεβάτι σου ξαγρυπνάς.