Ο ερχομός σου είναι μια αγέλαστη λίμνη
Φάρος που αναβοσβήνει μες στις γαλάζιες φωτιές
Κι όταν θα’ρθεις δε ξέρω τι θες να γίνω
Αν μια πληγή απογίνω καθόρισέ με όπως θες
Στα χαμένα ξαναγεννιέμαι σε σένα κι ας μου φανήκανε ψέμα
Και είχα τόσα να σου πω και είχα τόσα να σου πω.


Ο ερχομός σου είναι ασταμάτητο τραίνο
Εγώ δεν τον προλαβαίνω, λέξη δε μου’πε ποτέ
Κι εσύ αλλάζεις στα χρόνια μου ωριμάζεις
Με τίποτα δε τρομάζεις έχεις ξεχάσει το χθες
Στα χαμένα κομμάτια γίναν τα λόγια κι αν κάηκαν στα σεντόνια
Δε ξέχασα να σ’αγαπώ δε ξέχασα να σ’αγαπώ.