Στ’ ουρανού την άκρη
ένα αστέρι δάκρυ
βιάζεται να δύσει
πριν μεσουρανήσει, να χαθεί

Πριν να ξημερώσει, πριν χαράξει
που `χει αντραπεί του κόσμου η τάξη
βγαίνει ο θεός και μετράει φωτιές
μ’ άχραντο φως, γράφει απειλές

Ο έρωτας μου αργεί
να βρει την δικιά σου αυγή
αδιάβατη νύχτα,
σ’ άλλη νύχτα οδηγεί

Άγγελοι του σκότους
με τον αρχηγό τους
ρίξαν παραγάδι
κλέψαν το σκοτάδι, στη σιωπή

νύχτα μεσ’ την εποχή των λύκων
ξάφνου επί δικαίων και αδίκων
πέφτει οργή, σκιάζεται ο ντουνιάς
πέφτει οργή, μα ξεφεύγει ο φονιάς