Πήρες καραμέλες απ’ του Χατζημπεκίρ,
θα σε δω το βράδυ στο Σινέ – Αμίρ,
άρωμα κανέλλας, βανίλιας ευωδιά
πιο καλά απ’ τη μνήμη θυμάται η καρδιά.

Πήρες απ’ το Νείλο που μάζευες παιδί,
σε συρτάρια κρύβω με χρυσό κλειδί,
άστρα, πεταλούδες και χάρτινα πουλιά
απ’ το Αντερόφιο, τετράδια παλιά.

Του Επιταφίου τριανταφυλλάκι,
δάκρυ κεντημένο σ’ άσπρο μαντηλάκι,
όστρακα στην άμμο ρίχνουν μάγισσες,
στα μάτια μου διαβάζουν ζωή που ράγισες.

Τρίτη γυμνασίου, μ’ ένα σημαιάκι,
για τις παρελάσεις σ’ έντυνα ναυτάκι,
γράμματα σου στέλνω, πίσω έρχονται
και στης Μεσογείου το κύμα βρέχονται.

Του Επιταφίου τριανταφυλλάκι,
δάκρυ κεντημένο σ’ άσπρο μαντηλάκι,
όστρακα στην άμμο ρίχνουν μάγισσες,
στα μάτια μου διαβάζουν ζωή που ράγισες. ( χ4 )