Φύσηξε βοριάς, σήκωσε σκόνη
που όλα τα σκεπάζει, τα τελειώνει,
φύσηξε βοριάς, έβγαλε κρύο
και ο χρόνος κόπηκε στα δύο,
φύσηξε βοριάς, έβγαλε κρύο,
τώρα κουβαλάω άδειο φορτίο.

Ο έρωτας πεθαίνει από ανία
και μια γυναίκα από αδιαφορία,
αν κλείσει η καρδιά της κι είναι μόνη,
το παγωμένο βλέμμα της σκοτώνει,
αν κλείσει η καρδιά της κι είναι μόνη,
το παγωμένο βλέμμα της σκοτώνει,
αχ, σε τελειώνει, αχ, σε τελειώνει.

Φύσηξε βοριάς, σήκωσε στάχτες,
τώρα ανάμεσά μας μπήκαν φράχτες
και μέσ’ στου μυαλού μου την οθόνη
βλέπω έργο που μού τελειώνει
και μέσ’ στου μυαλού μου την οθόνη,
ο ηθοποιός σου με σκοτώνει.

Ο έρωτας πεθαίνει από ανία
και μια γυναίκα από αδιαφορία,
αν κλείσει η καρδιά της κι είναι μόνη,
το παγωμένο βλέμμα της σκοτώνει,
αν κλείσει η καρδιά της κι είναι μόνη,
το παγωμένο βλέμμα της σκοτώνει,
αχ, σε τελειώνει, αχ, σε τελειώνει. ( χ2 )