Βρε μπερμπάντη, στον σεβντά σου
δεν αντέχω δε βαστώ,
μην μ’ αρνιέσαι τα φιλιά σου,
αχ, μη θέλεις να χαθώ.

Μα κι αν είμαι εγώ μπερμπάντης,
είσαι εσύ μια ζωγραφιά,
με τα φλογηρά σου μάτια
μου μαγεύεις την καρδιά.

Αν με θέλεις για μπερμπάντη
και σ' αρέσουν τα φιλιά,
έλα εδώ να ενωθούμε
και να χτίσομε φωλιά.

Μπερμπαντάκο θα σε λέγω,
τα φιλιά σου σαν ρουφώ
κι αν ακούσεις για να κλαίγω,
είναι γιατί σ' αγαπώ.