Η μουσική που αγάπησα
δεν ήταν πάντα έτσι
έδινε νόημα σε ό,τι ένιωθα κενό
Η μουσική που αγάπησα
δεν ήταν πάντα έτσι
δεν μ’ άφηνε ξοπίσω της σκυμμένο, σιωπηλό


Moυ 'λεγε πέταξε ψηλά
άνοιξε τα φτερά σου
παίξε μια τελευταία πενιά
και φέρε με κοντά σου
Και σαν της λέω πια δεν μπορώ
μου λέει προσπάθησε το
ρίξε ένα αθώο χαμόγελο
Κι έλα παίξε μαζί μου


Η μουσική που αγάπησα
Δεν ήταν πάντα έτσι
Δε μ’ άφηνε μονάχο μου, να κλαίω, να πονώ
Η μουσική που αγάπησα
Δεν ήταν πάντα έτσι
Άλλαξε μόνο όταν άλλαξα και εγώ


Moυ 'λεγε πέταξε ψηλά
άνοιξε τα φτερά σου
παίξε μια τελευταία πενιά
και φέρε με κοντά σου
Και σαν της λέω πια δεν μπορώ
μου λέει προσπάθησε το
ρίξε ένα αθώο χαμόγελο
Κι έλα παίξε μαζί μου