Είναι σύννεφο που όλο αλλάζει μορφές
δεν την έζησα ποτέ μα την θυμάμαι
είναι ψίθυρος που πιάνω στις σιωπές
μου λέει να μην φοβάμαι.

Μια πατρίδα μέσα στο άγνωστο
μια θάλασσα ζεστή μες στο χειμώνα
ο δρόμος πέρασε μέσα από το πουθενά
μα συνεχίζει ακόμα.

Ίσως αυτό είναι η αγάπη
μοιάζει με μονοπάτι που όλα τα σύνορα περνά
και βγαίνει από το χάρτη.

Κάποτε πίστευα, τώρα αναρωτιέμαι για όλα
κάποτε το ένιωθα μα τώρα το έχω χάσει
κάπου μέσα μου βαθιά και να το φτάσω δεν μπορώ
μα ξέρω πως υπάρχει...

Ίσως αυτό είναι η αγάπη
μοιάζει με μονοπάτι που όλα τα σύνορα περνά
και βγαίνει από το χάρτη.

Που μας πηγαίνει η αγάπη;