Ψάχνω να βρω κάποιον Μαρκόνη
Που χάθηκε σ΄ ένα ταξίδι
Στ΄ αρμάρι του μούχλα και σκόνη
Κάποια Γοργόνα τονε κρύβει
Ομίχλη σκέπασε την πλώρη
Στίγμα δεν έχει το Βαπόρι

Τα ύφαλά του στον αέρα
Το φως του φεγγαριού τα πλένει
Πετάει στα σύννεφα τη μέρα
Φοράει στη γέφυρα μια χλαίνη
Άγκυρα ρίχνει στο Βραχάτι
- κοιμάται η Γκρέτα στο κρεβάτι -

Ο μπούσουλας σαν μαγεμένος
Έχει κολλήσει στο Σορόκο
Σαν βασιλιάς μαρμαρωμένος . . .
«Σαλπάρουμε για το Μαρόκο
- Λέει στο Άπειρο κοιτώντας -
Βίρα ρε Τζιάκομο τον φλόκο.»

Σε τούτο το ταξίδι γέρο
Πάρε και μένανε μαζί σου
Δεν θέλω ούτε να τους ξέρω
Η χώρα έγινε μπορντέλο
Μ΄ έχουν κουράσει οι Πατρώνοι
Άραξε εσύ . . . Εγώ τιμόνι .