Το δικό μας ειδύλλιο λέγαμε
αν γραφτεί στο βινύλιο λέγαμε
θα γίνει δίσκος χρυσός.

Το δικό μας ειδύλλιο λέγαμε
αν συγκριθεί με τον ήλιο λέγαμε
θα έχει περισσότερο φως.

Μα η δική σου η μεγάλη περιέργεια
πως αγκαλιάζουν άραγε τα ξένα χέρια
και πως φιλάει, πως φιλάει το ξένο στόμα
μ’ έχει κάνει ένα με το χώμα.

Το δικό μας ειδύλλιο λέγαμε
είναι σκέτο ντελίριο λέγαμε
δεν έχει τέλος κι αρχή.

Το δικό μας ειδύλλιο λέγαμε
πουθενά στην υφήλιο λέγαμε
δεν έχει ξανά γεννηθεί.

Μα η δική σου η μεγάλη περιέργεια
πως αγκαλιάζουν άραγε τα ξένα χέρια
και πως φιλάει, πως φιλάει το ξένο στόμα
μ’ έχει κάνει ένα με το χώμα.